เลือด อธิบายเลือดออกผิดปกติของมดลูกสามารถทำให้เกิดภาวะมีบุตรยาก

เลือด รอยโรคอินทรีย์และความผิดปกติของเลือดและสาเหตุอื่นๆ เลือดออกผิดปกติของมดลูก ที่เกิดจากความผิดปกติของระบบ ระบบประสาทและต่อมไร้ท่อเรียกว่า เลือดออกในมดลูกผิดปกติ เนื่องจากความผิดปกติของแกน ต่อมลูกหมากโต ต่อมใต้สมอง รังไข่ปฏิกิริยาของเยื่อบุโพรงมดลูก มีความผิดปกติและการเปลี่ยนแปลงทางเนื้อเยื่อวิทยาไม่ปกติ ซึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงได้ในทุกระยะ ตั้งแต่ระยะการงอกไปจนถึงระยะการหลั่ง

ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีเลือดออกผิดปกติ ของมดลูกมีเลือดออกเป็นก้อน รูขุมขนพัฒนาและคงอยู่ได้ในระดับหนึ่ง แต่ไม่สามารถตกไข่ได้และไม่มีคอร์ปัสลูเทียมเกิดขึ้น เยื่อบุโพรงมดลูกที่ได้รับผลกระทบจากฮอร์โมนเอสโตรเจน เป็นเวลานานจะอยู่ในรูปของ เลือดออกแตกหรือถอนเลือดออก ปริมาณเลือดออก เท่าไหร่และนานแค่ไหนไม่แน่นอน เลือดออกจากการตกไข่ สามารถเห็นเลือดออกทางช่องคลอด จำนวนเล็กน้อยในระหว่างการตกไข่

เนื่องจากระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนต่ำ ก่อนการตกไข่ เลือดออกก่อนมีประจำเดือน เกิดจากความไม่เพียงพอของลูทีล และการหลั่งฮอร์โมนเอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรนไม่เพียงพอ เลือดออกหลังมีประจำเดือน เกิดจากการถดถอยช้าของ คอร์ปัสลูเทียม และการหลั่งฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนอย่างต่อเนื่อง เลือดออกที่เกิดจากเยื่อบุโพรงมดลูกหนาทึบ เกิดจากการมีอยู่ของรูขุมขนและการหลั่งฮอร์โมนเอสโตรเจนจำนวนหนึ่ง ซึ่งนำไปสู่การขยายตัวผิดปกติของเยื่อบุโพรงมดลูก

รวมถึงเยื่อบุโพรงมดลูกส่วนใหญ่เป็นต่อมน้ำเหลือง เลือดออกเนื่องจากการเจริญของเยื่อบุโพรงมดลูก ที่ไม่สมบูรณ์นั้นเกิดจากการไม่สมดุล ในการหลั่งของฮอร์โมนเอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรน ก่อนเตรียมตัวจะมีลูก ผู้ที่จะเป็นพ่อควรกินยาให้ดีเสียก่อน บางทีคุณรู้อยู่แล้วว่าคุณควรใช้ยาด้วยความระมัดระวังก่อน และระหว่างตั้งครรภ์เพื่อหลีกเลี่ยงผลเสียต่อทารกในครรภ์ แต่คุณรู้จักพ่อที่คาดหวังหรือไม่ ก่อนเตรียมตัวจะมีลูกคุณควรให้ความสนใจกับการใช้ยา

มิฉะนั้นอาจส่งผลเสียต่อทารกในอนาคตได้เช่นกัน จากการศึกษาพบว่าภายใต้สถานการณ์ปกติ มีชั้นป้องกันระหว่างเนื้อเยื่ออัณฑะและเลือดที่ไหลผ่านอัณฑะ ซึ่งในทางการแพทย์เรียกว่ากำแพงอัณฑะ อุปสรรคนี้ป้องกันไม่ให้สารบางอย่างในเลือดเข้าสู่อัณฑะ แต่ยาหลายชนิดสามารถผ่านอุปสรรคของ เลือด และอัณฑะและส่งผลต่อการผสมผสานที่ดีต่อสุขภาพของสเปิร์มและไข่ได้ 2 วิธี รบกวนการสร้างสเปิร์ม ตัวอย่างเช่น สารกระตุ้นภูมิคุ้มกันบางชนิด เช่น ไซโคลฟอสฟาไมด์

รวมถึงไนโตรเจนมัสตาร์ด วินคริสทีน ซิสพลาตินและยาอื่นๆ มีผลเป็นพิษรุนแรงและสามารถขัดขวางการสังเคราะห์ ดีเอ็นเอของอสุจิได้โดยตรง รวมถึงการเปลี่ยนแปลง ในองค์ประกอบของสารพันธุกรรม ความผิดปกติของโครโมโซม และความผิดปกติของตัวอสุจิ นอกจากนี้ยังมีมอร์ฟีน คลอโปรมาซีน อีรีโทรมัยซิน ไรแฟมพิซิน ยาแก้ปวดลดไข้ ซิโปรฟลอกซาซิน ยาปฏิชีวนะเทียม คีโตโคนาโซล ยาต้านเชื้อรา ยาเหล่านี้ทำให้เกิดความเสียหายต่อตัวอสุจิ

โดยรบกวนการสังเคราะห์แอนโดรเจน เช่น ภาวะมีบุตรยากในผู้ชายและการแท้ง โดยปกติในสตรีมีครรภ์ ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากความเสียหาย ของตัวอสุจิในผู้ชาย ด้วยน้ำอสุจิเข้าไปในช่องคลอด ยาบางชนิดเข้าสู่อัณฑะผ่านทางกั้นเลือดอัณฑะ และสามารถขับออกทางช่องคลอดได้ด้วยน้ำอสุจิ ที่ผลิตโดยอัณฑะตลอดชีวิตทางเพศ หลังจากถูกดูดซึมโดยเยื่อบุช่องคลอด จะเข้าสู่กระแสเลือดในร่างกายของมารดา ซึ่งเพิ่มอุบัติการณ์ของทารกน้ำหนักแรกเกิดต่ำ

รวมถึงทารกในครรภ์พิการ นอกจากนี้ ยังเพิ่มอัตราการเสียชีวิตของทารกในครรภ์ปริกำเนิด นอกจากนี้ ยาบางชนิดยังสามารถเข้าสู่น้ำอสุจิได้ เช่น เมโทรนิดาโซล แอมพิซิลลิน แอมเฟตามีน ไดฟีนิล ไฮแดนโทอิน แต่การวิจัยในปัจจุบันยังไม่ชัดเจน เกี่ยวกับผลกระทบต่อสเปิร์ม ไข่ที่ปฏิสนธิและทารกในครรภ์ ดังนั้นในช่วง 2 ถึง 3 เดือนก่อนตั้งครรภ์จึงควรระมัดระวังการใช้ยา โรคทางระบบสามารถทำให้เกิดภาวะมีบุตรยากได้หรือไม่

มีสาเหตุหลายประการของภาวะมีบุตรยาก นอกเหนือจากความผิดปกติของระบบสืบพันธุ์ ต่อมไร้ท่อ และความผิดปกติของอวัยวะสืบพันธุ์ สามารถนำไปสู่ภาวะมีบุตรยาก โรคทางระบบบางโรคยังสามารถทำให้เกิดภาวะมีบุตรยาก โรคต่อมไร้ท่อ และเมตาบอลิซึมที่พบบ่อยที่สุด เช่น ภาวะไฮเปอร์ไทรอยด์ ภาวะพร่องฮอร์โมนไทรอยด์ ความผิดปกติของต่อมหมวกไต เบาหวานและโรคอ้วน โรคอ้วนหมายถึงผู้ที่น้ำหนักขึ้น เนื่องจากความไม่สมดุลระหว่างการบริโภคพลังงาน

การบริโภคพลังงานส่วนเกิน ที่สะสมในร่างกายในรูปของไขมัน และน้ำหนักเกิน 20 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัวในอุดมคติหรือค่าดัชนีมวลกายมากกว่า ด้วยการปรับปรุงระดับการผลิตที่ทันสมัย และมาตรฐานการครองชีพของผู้คน โดยเฉพาะในประเทศที่พัฒนาแล้วอุบัติการณ์ของโรคอ้วนเพิ่มขึ้น และมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับโรคเบาหวาน โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ โรคหัวใจและหลอดเลือด ความดันโลหิตสูงและไขมันในเลือดสูง อุบัติการณ์ของโรคอื่นๆ อย่างใกล้ชิด

โรคอ้วนยังสามารถนำไปสู่การทำงานผิดปกติของรังไข่ การเจริญผิดปกติของมดลูก ภาวะมีบุตรยาก การทำงานทางเพศที่ผิดปกติและโรคทางนรีเวช เช่น ช่องคลอดและช่องคลอดอักเสบ ได้รับการยืนยันแล้วว่าอุบัติการณ์ ภาวะมีบุตรยากในผู้ป่วยโรคอ้วนสูงกว่าในผู้ป่วยน้ำหนักปกติอย่างมีนัยสำคัญ ความผิดปกติของต่อมไทรอยด์ อาจทำให้เกิดความผิดปกติของการเผาผลาญของฮอร์โมนเอสโตรเจน การหลั่งฮอร์โมนกระตุ้นรูขุมขนอย่างผิดปกติและฮอร์โมนลูทีไนซ์

มักจะปรากฏเป็นความไม่เพียงพอของรังไข่ ที่เห็นได้ชัดและไม่ค่อยตั้งครรภ์ ในปัจจุบันมีความเข้าใจไม่เพียงพอเกี่ยวกับ กลไกทางพยาธิสภาพของภาวะมีบุตรยาก ที่เกิดจากการทำงานของต่อมไทรอยด์ผิดปกติ ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่อไปนี้ การทำงานของรังไข่ผิดปกติ การศึกษาทางคลินิกแสดงให้เห็นว่า การหลั่งโกนาโดโทรปินในผู้ป่วยที่มีภาวะไทรอยด์ทำงานต่ำนั้น สามารถกระตุ้นการเต้นของหัวใจได้ แต่ระดับการตรวจวัดพื้นฐานนั้นสูงกว่าผู้ป่วยปกติ

ซึ่งส่งผลต่อการตกไข่ แม้ว่าผู้ป่วยบางรายจะมีระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนปกติ และมีรอบเดือนปกติหรือใกล้เคียงปกติ แต่ก็ยังมีบุตรยากและการตกขาวอาจเกิดจากประสิทธิภาพของโกนาโดโทรปิน ที่ต่อมใต้สมองลดลงหรือฤทธิ์ต้านรังไข่ของพวกมัน ฟังก์ชันภูมิต้านทานผิดปกติ ในบรรดาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของต่อมไทรอยด์และภาวะมีบุตรยาก สัดส่วนของไทรอยด์แอนติบอดีที่เป็นบวกนั้นสูงขึ้น ซึ่งบ่งชี้ว่าภาวะมีบุตรยากประเภทนี้

อาจเกี่ยวข้องกับการทำงานของภูมิต้านทานผิดปกติ ความผิดปกติของระบบเมตาบอลิซึม ผู้ป่วยที่มีภาวะพร่องไทรอยด์ มักจะนำไปสู่โรคอ้วนเนื่องจากการทำงานของเมตาบอลิซึมต่ำ ซึ่งจะเป็นการเพิ่มอุบัติการณ์ของภาวะมีบุตรยาก ส่งผลต่อพัฒนาการของมดลูก การทดลองในสัตว์ทดลองได้ศึกษาโครงสร้างมดลูก ของหนูที่มีต่อมไทรอยด์ทำงานน้อย และพบว่าเยื่อบุโพรงมดลูกลดลง เยื่อไมโอเมเทรียมบางลง และปริมาตรของแตรมดลูกก็ลดลง

โรคเบาหวาน ทำให้เกิดความผิดปกติของการเผาผลาญของสารต่างๆ ในร่างกาย เช่น น้ำตาล ไขมันและโปรตีน ผู้ป่วยมักมาพร้อมกับภาวะมีบุตรยากและประจำเดือนผิดปกติ หรือการตายคลอด การคลอดก่อนกำหนด หรือภาวะมาโครโซเมียหลังตั้งครรภ์ สาเหตุของภาวะมีบุตรยากที่เกิดจากโรคเบาหวานยังไม่ชัดเจน

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : กิจวัตร กิจวัตรยามเช้าไอเดียเพื่อช่วยสร้างกิจวัตรยามเช้าที่ดี